فى النـــــــــــــــــادى
 
أولادى ،
كان نفسى يتشقلبوا فى الشمس قصادى ،
و نا قاعد كده و مبلَّم ، فى مكان هادى ،
و مراتى معاها شنطة ، و فيها شطائر ...
آكل ، و رامى الفتافيت للطائر ...
و ف حجر مراتى دماغى تميل ،
أحلم لى حلم جميل ،
حلم بتاع أيها بنى آدم عادى ...
 
عندى صاحب ، جِن ،
تًتّه يزن ،
النادى .. النادى .. النادى ..
حادى بادى ، سيدى محمد البغدادى ،
و انضمينا لنادى
 
يا ولادى ...
فين انتم ؟ ويّا أصحابنا يا دادى !
فين ماما ؟
فاتت م الناحيادى !
و اللحظة فين اللى اقعد فيها و ابلَّم ؟
مقدرش يا فندم ..
فيه واحد جنبى ، كان بنكير ، و اتأمم ،
و مصمم ،
يتكلم ،
فى الوضع الاقتصادى .. !