::

يىا قىلىبٓ إنُöىي تىائىىىهñ والىىىوخىىىزٓ فىيىنىا كالسيوفٔ

يا قىىلىبٓ إنُöىي سىىائىىىىر نىحىىوْ المْىتاهه والنُْىزöيىفٔ

وعىلىيىك أن تىمشىي إلىي نىفىىق النهىايهö والكهوفٔ

دون اعىىتىبىارٰ للهىواجىىس والخىواطىر والطُٓىيوفٔ

*** ***

هىىذا ربىىيعىىىي قىد تىسىاقىط وابتىدا فيىه الخريفٔ

والىزُْهٔىىرٓ جىفُْ ولْىمٔ يْىعىىدٔ فىىىيىنا فراشات تطىوفٔ

مىا عىاد نىسىريىن الىرُْوابöي حاضرا يٓشىذي الأنوف

والىماءٓ غىارْ ولم يْىعىىىد فىىىيىنىا صداحñ أو حفيىفٔ

فالطُْىيرٓ كفُ عْىنö الغöىناءö وأثْىرْ الصُْىمىتْ المٓىخيفٔ

بىل فىرُْ منُöي نحوْ أْفىنْىىان الىىرُöيىىاض بىىىلٔ رفىيىفٔ

*** ***

يا قْىلبٓ إنُöي هىائىىمñ هىىىىىذي صىحىاري أم حتوفٔ¿!

هىىىذي أغىىىاريىىىدٓ الثكالي أم نهايات الحٓىىروفٔ¿!

هىىذي بىطىولات لىخائىن ۔ أم خىيانات الشُْىريف¿!

تىلىك الجىىمىىوع جىمىوعٓ نىاسٰ أم خىيىالات ألوفٔ¿!

هىذا سىرابñ أم مىيىىاهñ أم سىىىهىىىىولñ أم جٓىروفٔ¿!

يا قىلىب إنُöىىىي حىائىىرñ هىىل لىلدُْوائىر مىن وقوف¿!

:::

من ديوان ( صهيل الرُٓوح )

للشاعر ( أ ) خضر محمد أبو جحجوح

غزه/ فلسطين