نايمه فى امان اله ..صوتهفى الحلن ندانى
قاللى ان انا وحشاه..قاللى مش هبعد تانى
وصحيت دورت عليه..عينى فى صورته وفى عنيه
اللى بيحصلى ده ليه..من شوقى اليه وحرمانى
ورجعت حاولت انام..لكن ما عرفتش انام
فكرت انا فى الايام..اللى انا عيشتها حواليه
وبكيت من شده حيرتى..بصيت على صورته وصورتى
وبديت اقرا فى كراستى..اللى كاتبهالى باديه